Oliver Stone początkowo chciał obsadzić Toma Cruise'a w tytułowej roli, ale prace nad projektem zostały wówczas wstrzymane. Gdy zgromadzono fundusze i wznowiono produkcję, reżyser zaoferował angaż Russellowi Crowe. Ten jednak odrzucił propozycję. Pod uwagę brani byli również Heath Ledger i Val Kilmer, który ostatecznie wcielił się w postać króla Filipa II.
Colin Farrell za rolę w tym filmie otrzymał... 15 mln dolarów. Sam powiedział, że to nieco za dużo i dziwnie się czuje, gdy na jego konto wpływają takie sumy.
Ponad godzinę trwała charakteryzacja Vala Kilmera, mająca go zmienić w starego króla Filipa, który stracił oko w jednej z bitew i miał na jego miejscu wielką bliznę.
Val Kilmer przytył do roli Filipa 50 funtów i przestał ćwiczyć na siłowni.
Pierwotnie, Brad Pitt miał zagrać rolę Hefajstiona.
Pierwszym wyborem Olivera Stone'a do roli króla Filipa II był Liam Neeson, ale aktor odrzucił propozycję. Reżyser rozważał także zaangażowanie Seana Connery'ego, ale ostatecznie zdecydował się na Vala Kilmera.
Podczas bitwy pod Gaugamelą, widzimy perską armię w ciemnych strojach. W rzeczywistości stroje tej armii były żółte i jasno-purpurowe.
Mapy świata widoczne w filmie, ukazują linie brzegowe znane dopiero w późnym średniowieczu (np. Włochy w kształcie "buta" nie pojawiały się przed rokiem 1500 ne).
W kilku scenach postacie noszą lewe i prawe sandały, podczas gdy buty robiono na jednakowych kopytach szewskich aż do XIX wieku.
Jest błąd w scenie, w której Aleksander i Roxana uprawiają seks. Początkowo Aleksander nosi szorty (widoczne nawet kiedy leżą w pozycji misjonarskiej). W następnym ujęciu szorty znikają (widać gołe pośladki).
Kiedy Aleksander przemawia do swych wojsk nad rzeką w Indiach, jego miecz umocowany w pochwie po lewej stronie, pojawia się w jednym z ujęć po stronie prawej.
Klejtos Czarny zginął w Marakandzie (dzisiejsza Samarkanda), a nie w Indiach.
W scenie przedstawiającej bitwę pod Gaugamelą, możemy wyraźnie usłyszeć jak przywódcy armii perskiej mówią po arabsku. Bitwa ta odbyła się przed arabską inwazją na Persję, więc w tamtym czasie Persowie nie mogli posługiwać się tym językiem.
Kiedy Aleksander i jego przyjaciele są dziećmi, wyglądają jakby byli rówieśnikami, a Ptolemeusz Soter i Nearchos byli wiele lat starsi od Aleksandra.
Kiedy Ptolemeusz I Soter przedstawia historię Aleksandra Macedońskiego jest 283 p.n.e., ale budowa widocznej na jednym z kadrów latarni morskiej na Faros, została rozpoczęta w 280 p.n.e., a w całej okazałości stanęła ukończona dopiero za rządów jego syna Ptolemeusza II Filadelfosa w 270 p.n.e.
W misce z owocami, która jest widoczna nieopodal Ptolemeusza I Sotera, możemy dostrzec jabłka Fuji. Jabłko Fuji pochodzi z Japonii i wyhodowano je dopiero w 1939 roku.
Kiedy młody Aleksander mówi do Bucefała takimi słowami: "Nie podoba ci się twój cień, prawda? On jest jak ciemny duch, który sięga po ciebie. Widzisz? To my. To tylko sztuczka Apolla. On jest bogiem słońca." - koń odtrąca bliskość Aleksandra i unosi łeb do góry. Wtedy też można zauważyć, że umocowane wodze (w tym przypadku zrobione z jednego sznura), są rozerwane. W scenie poprzedzającą tę wspomnianą i w scenie następnej, wodze są całe.
Kiedy po przekroczeniu rzeki Indus w regionie graniczącym z perską prowincją Taksila, Aleksander napotkał potężnego rywala, indyjskiego władcę Porosa, możemy zauważyć, jak macedońskie konie płoszyły się na widok uzbrojonych indyjskich słoni. W tej części sceny bitewnej trzymana przez Aleksandra włócznia pojawia się na przemian: raz w jego lewej, raz w prawej ręce.
Kiedy Aleksander dowiaduje się od jednego ze swoich paziów o niebezpieczeństwie, które czyha na niego ze strony arystokracji (spisku mającym na celu zabicie króla), wysyła żołnierzy do Hermolausa. W scenie ukazującej nam nadejście żołnierzy, Hermolaus popełnia samobójstwo, przebijając się mieczem. Ujęcie dalej widzimy wystający szpic ostrza w plecach konspiratora, ale trzymana przez niego rękojeść nie odpowiada kątowi nachylenia ostrza miecza.
Jeden z dowódców wojsk Aleksandra, nie ma lewego oka (widoczna blizna). W kolejnym ujęciu blizna znajduje się na prawym oku dowódcy, co jest efektem odbicia lustrzanego. Można to stwierdzić również po tym, iż na pierwszym ujęciu dowódca ma podniesioną lewą rękę, a na kolejnym - prawą.
W finałowej scenie, kiedy Ptolemeusz dyktuje tekst Kadmosowi, wspomina datę "10 czerwca". Taką datę wprowadzono dopiero w kalendarzu juliańskim, który pojawił się w 45 wieku p.n.e.
Kiedy Olimpias mówi Aleksandrowi, że jego ojcem był Zeus, w pewnym momencie wypowiada słowa "I laid with him that night". Możemy jednak wtedy zauważyć, że jej usta się nie poruszają.
Kiedy Aleksander jedzie w kierunku słonia indyjskiego władcy, możemy zauważyć, że jego miecz wygina się, zupełnie jakby był zrobiony z gumy.
W rzeczywistości Nearchos nie uczestniczył w bitwie pod Gaugamelą, jak zostało to przedstawione w filmie.
W filmie Antygon zostaje przedstawiony jako jeden z przyjaciół Aleksandra z dzieciństwa, podczas gdy w rzeczywistości był od niego starszy o 26 lat.
W kilku ujęciach podczas filmu, na prawym ramieniu Aleksandra możemy zauważyć tatuaż grającego go Colina Farrella.
W filmie Krateros i Poliperchon opłakują śmierć Aleksandra, a potem walczą o jego zwłoki, podczas gdy w rzeczywistości nie było ich wtedy w Babilonie.
W filmie Nearchos i Antygon ścigają Pauzaniasza, mordercę króla Filipa II, a potem zabijają go włóczniami. Jest to niezgodne z prawdą. W rzeczywistości Nearchos, tak samo jak widoczny w tej scenie Ptolemeusz, nie był obecny przy morderstwie Filipa.
Podczas bitwy w Indiach widzimy, że Antygon pełni dowództwo nad tarczownikami, elitarnym oddziałem macedońskiej armii, co jest niezgodne z prawdą.
W jednej ze scen filmu Aleksander pyta córkę Dariusza, jak ma ją traktować, na co ta odpowiada "jak księżniczkę", a władca spełnia jej życzenie. W rzeczywistości Aleksander zadał to pytanie indyjskiemu królowi Porusowi. Kiedy Porus odpowiedział "jak króla", zdobył sobie szacunek Aleksandra i stał się jednym z jego sprzymierzeńców.
Niektóre sceny miały być kręcone w Indiach, ale okazało się, że indyjskie słonie nie są wystarczająco dobrze wytrenowane, więc zdjęcia przeniesiono do Tajlandii.
Zdjęcia w Bibliotece Aleksandryjskiej miały miejsce w Shepperton Studios w Londynie (Anglia, Wielka Brytania).
Zdjęcia aleksandryjskich plenerów były kręcone na Malcie, natomiast świątynia Pallasa w Atenach i macedoński targ koni kręcono w Essaouirze w Maroku.
Zdjęcia Gaugameli były kręcone na pustyni w okolicach Marakeszu w Maroku.
Zdjęcia bram Babilonu były kręcone w Marakeszu w Maroku.
Zdjęcia macedońskiego amfiteatru, jak i baktryjskiej fortecy były kręcone w Maroku.
Zdjęcia Hindu Kushu były kręcone w Himalajach, w Indiach, z kolei zdjęcia w Pelli, Babilonie i indyjskich pałacach nakręcono w Pinewood Studios w Londynie (Anglia, Wielka Brytania).
Colin Farrell skręcił sobie kostkę spadając ze schodów podczas kręcenia zdjęć.
Nie lada kłopot mieli charakteryzatorzy z powodu tego, że grająca Olimpię, matkę Aleksandra (Colin Farrell), Angelina Jolie jest tylko o rok starsza, od Colina. Trzeba więc było wizualnie i komputerowo odmłodzić Farrella i dodać kilka "zmarszczek" Angelinie, aby różnica ich wieku wydała się jak najbardziej wiarygodna.
Premiera filmu została przesunięta, gdyż zajmujący się dystrybucją Warner próbował namówić Olivera Stone'a na złagodzenie scen miłosnych z udziałem Aleksandra i Bagoasa twierdząc, iż widzowie nie są przygotowani na takie sceny. Sam Stone nie chciał dyskutować - twierdził, że tak było.
Historia przedsięwzięcia zaczęła się już w 1989 roku, kiedy to niemiecki producent Thomas Schühly namówił Stone'a do tego projektu. Niestety na początku lat 90 wszystkie studia filmowe go odrzuciły.
Na wczesnych plakatach i trailerach Christopher Kyle nie był wymieniony jako scenarzysta. Oliver Stone był wymieniony jako twórca scenariusza, a Laeta Kalogridis z Oliverem Stonem jako twórcy historii na potrzeby filmu.
25 greckich prawników groziło Stone'owi i studiu Warner pozwem, gdyż film przedstawiał w złym świetle moralność starożytnych Greków.
Zdjęcia do filmu kręcono od 22 września 2003 roku do lutego 2004 roku.