Jedynka najlepsza ale trójka niewiele gorsza. Czuć ten sam klimat co w pierwszym "Mission: Impossible" tyle że końcówka jak dla mnie trochę cienka i bez kopa(szczególnie po akcji na moście) ale i tak dużo lepsze niż przebajerowana do bólu dwójka(dlatego8/10).

Najgorsza część cyklu. Jedynka to typowe kino szpiegowskie. W II John Woo pokzał że film może być piękny wizualnie i muzycznie. Trójka to odgrzeany kotlet, choć sprawny technicznie(nie muzycznie) to jednak nic nowego nie pokazuje. Jedyny plus to role Hoffmana i Morfeusza. 6/10